Kloppend hart van Rotterdam

Postbezorger verbindt kunst

Lisa Bakker Tekst
Joost van der Vleuten Beeld

Iedereen in Katendrecht is bekend met de postbezorger Theo Huygens. Hij brengt niet alleen al steevast twaalf jaar de post rond, maar brengt de inwoners ook dichter bij elkaar. Naast dat hij een postbezorger is, is Huygens ook een kunstenaar. Hij is geen onbekende en helpt graag mee bij het organiseren van exposities. Zoals de nieuwste in de Fenix1, die nu te bewonderen is.

De serietentoonstelling verbindt kunstenaars die een link hebben met Rotterdam-Zuid. “Beeldende werken zoals foto’s en schilderijen worden gecombineerd met uitvoerende kunst zoals poëzie, dans en muziek”, legt Huygens uit, “Wij laten de kunst van twee mensen uit Zuid die elkaar niet kennen op elkaar rijmen. Kunst is een verbindingsfactor tussen mensen en ik help daar graag aan mee.” Door zijn werk als postbezorger heeft Huygens veel connecties die rond Katendrecht en Rijnhaven wonen. “Ik verbind de kunstenaars met elkaar, maar ben ook Peter van der Gugten van Heijmans en Monique Gullit van Bed, Bites & Business dankbaar. Samen met hen en met Ons Werklicht mogen we deze maandelijkse tentoonstelling maken.”

Briefgeheim

Op straat ziet Huygens veel gebeuren, “Ik zie de creativiteit in Katendrecht. Mensen die met een gitaarkoffer lopen of iemand die met een schilderij loopt. Dat valt mij op. Ik ken iedereen. Als er geen adres op de post staat maar alleen een naam, dan weet ik precies door welke brievenbus het moet.” Huygens komt uit een klein dorp in Brabant en heeft in Breda de kunstacademie afgerond. Zijn liefde voor kunst zal dan ook voor altijd in hem zitten, iets wat goed te combineren is met de post bezorgen.

‘Ik hou wel mijn briefgeheimen in acht; je kan niet alles wat je weet over anderen delen’

Rond zijn negenendertigste is hij naar Rotterdam verhuisd. “Ik lul heel veel onderweg. In Brabant kent iedereen elkaar en is dat heel gewoon. Lullen zit dan ook in mijn genen. Maar doordat ik veel mensen ken, kan ik ook weer mensen verbinden met elkaar. Ik hou wel mijn briefgeheim in acht; je kan niet alles wat je weet over anderen delen. Maar de mensen die ik op straat tegenkom, daar maak ik wel altijd een praatje mee. Als de kleintjes op de straat mij postbode Theo noemen vind ik dat wel erg leuk.”

Gevalletje Amsterdam

Katendrecht is een deel van Zuid dat de afgelopen paar jaren enorm is ontwikkeld. “Ik heb het zien veranderen in een stad vol lege huizen tot een hippe wijk.” Maar volgens Huygens moet de gemeente oppassen dat Rotterdam niet verandert in ‘een gevalletje Amsterdam’: “Als je kijkt naar Katendrecht, dan worden de huizen en werkplaatsen heel duur. Hier is Amsterdam toen ook de fout mee ingegaan. Alles werd te duur en de leuke dingen verdwijnen. Nu is Rotterdam dé stad van Nederland in plaats van Amsterdam, maar als het zo doorgaat ben ik bang dat dit verschuift naar Eindhoven of Zwolle. Dan heeft Rotterdam over een paar jaar geen culturele ontmoetingsplekken meer.”

Katendrecht heeft natuurlijk de bekende theaters zoals Walhalla, maar er zijn genoeg kleine podia en theaters waar volgens Huygens andere mensen niks van weten. “Je hebt bijvoorbeeld Ons Werklicht. Deze kleine culturele instellingen maken Zuid uniek en dat moeten we koesteren. Maar door corona hebben deze culturele instellingen, ook de restaurants en cafés trouwens, een harde klap gekregen. Ik hoop dat alles overeind kan blijven. Ook hierin kan de gemeente een grotere rol spelen. Het zou fijn zijn als de gemeente initiatieven tussen de horeca en culturele instellingen financieel ondersteunt zodat het een blijvende samenwerking op Zuid oplevert. Ik vind het jammer dat iedereen aan het overleven is en niet – of niet genoeg – samenwerkt.”