Kloppend hart van Rotterdam

Rotterdamse artiesten staan stil bij hun vrijheid

Amy Schellius Tekst
Jeroen Arians Beeld

Het Euromastpark wordt 5 mei omgetoverd tot groot feestterrein. De podia van het Bevrijdingsfestival worden daar opgebouwd om de vrijheid te vieren. Artiesten van Rotterdamse bodem als Crying Boys Café  Southbound en Dikkens mogen daar natuurlijk niet ontbreken. Voor hen is het extra bijzonder op deze dag in hun thuisstad op te treden.

“Weet je wat zo mooi is?”, begint Jasper Hupkens, zanger van Crying Boys Café (CBC). “Dit is het leukste gratis feest van het jaar, omdat het Rotterdammers bij elkaar brengt. Het is niet een festival voor Noord of voor Zuid. Iedereen mengt zich hier en dat is fantastisch.” De vier jongens van CBC staan woensdag de 5e op het Sena Talentstage waar ze vanaf 18.30 uur hun muziek mogen spelen. ‘Exotische popmuziek’, zoals ze het zelf noemen.

Flink wat jaren geleden begon Jasper met zijn stem muziek te maken. “Ik nam verschillende stemmen op en monteerde dat onder elkaar. Maar op die manier als zanger in je eentje optreden, is lastig.” Dus verzamelde hij mensen om zich heen. Twee jaar geleden leidde dat tot de formatie van de band zoals die nu is. Sinds anderhalf jaar struinen ze de podia af.

‘Vrijheid is bij ons normaal, maar als je kijkt naar andere landen is het niet vanzelfsprekend.’

Dat ze nu op Bevrijdingsfestival staan vindt Jasper “helemaal te gek”, maar de bevrijding van 71 jaar geleden heeft hij deze dag niet echt in z’n achterhoofd. “Dat we bevrijd zijn van de Duitsers is aan het slijten, denk ik. Vrij zijn wordt normaal. De oorlog begint langzaam iets uit de boeken te worden.” In zijn ogen krijgt vrijheid dan ook een nieuwe betekenis: “Het is iets wat bij ons normaal is, maar als je kijkt naar andere landen is het niet vanzelfsprekend. Op muzikaal gebied vind ik vrijheid dat je nu vreemde vormen van muziek kan maken. Vroeger werden mensen erop aangekeken als ze alternatieve muziek maakten. Zij zijn nu voor ons een inspiratie.”

Southbound

Roufaida Aboutaleb, zangeres van muziekcollectief Southbound, kijkt op een andere manier naar haar muzikale vrijheid. “Ik ben vooral blij dat wij niet in een hokje gestopt worden. We kunnen uniek zijn in wat we doen en we worden nergens in beperkt.”

‘We kunnen uniek zijn in wat we doen en we worden nergens in beperkt.’

Samen met kunstenares Andrea Renon, die tijdens de optredens danst, vormt ze de vaste kern van Southbound. Bij optredens of het opnemen van muziek kan ze altijd een beroep doen op muzikanten die ze in de loop der tijd om zich heen heeft verzameld. Roufaida maakt “donkere en stuwende popmuziek, een beetje donker elektronisch. De vergelijking met Björk hoor ik regelmatig.” Het duo opent het Sena Talentstage op het Bevrijdingsfestival om 13.00 uur. “Ik ben blij met ons plekje in de line-up. Het is een mooi evenement om onderdeel van uit te maken samen met heel Rotterdam, onder de Euromast.”

Southbound ontstond toevallig. “Toen ik een jaar in Kopenhagen woonde schreef ik veel nieuwe muziek. Andrea, die zowel beeldende kunst maakt als danst, kende ik van de dansafdeling van Codarts in Rotterdam. We wisselden van een afstand teksten en illustraties uit, zo is Southbound geboren. Nu is ze met haar dansimprovisatie ook onderdeel van de band”

Dikkens

Afsluiter van de avond, in zijn eentje, is Dikkens, oftewel Dikkie Baan. De producer, die in 2015 al de Sena Grote Prijs van Rotterdam won, laat de feestgangers iets voor 20:30 genieten van zijn warme en sfeervolle muziek bij het Sena Talentstage. “Ik zou geen genre aan mijn muziek willen hangen. Als het gewoon lekker klinkt, is het goed,” aldus Baan.

Hij maakt al een aantal jaar eigen muziek. Het begon met het spelen van trompet en gitaar. “Maar dat werd ik een beetje zat. Ik ontdekte moderne muziek. Ik ging aan de slag met muziekprogramma’s en geluiden en zo is het verder gegaan.” Af en toe krijgt hij hulp van bevriende muzikanten, maar eigenlijk doet hij alles zelf. “Dat is gewoon hartstikke leuk en zo leer je ook alles kunnen.”

‘Als ik iets niet wil uitbrengen, dan is dat ook vrijheid, toch?’

Tijdens het Bevrijdingsfestival denkt hij vooral hoe dankbaar hij is om de muziek te kunnen maken die hij wil maken en te zeggen wat hij wil zeggen. “Dat is nou echt vrijheid voor mij. En op een dag als 5 mei wordt dat dan nog even extra speciaal. We hebben gewoon heel veel geluk met veel vrijheid in Nederland.”

In zijn beginjaren heeft Dikkens een album gemaakt over vrijheid, maar dit nooit uitgebracht. “Ik zat toen een beetje in de fase dat ik het niet helemaal eens was met hoe de maatschappij in elkaar zat. Daar heb ik toen wat nummers over gemaakt. Ik twijfelde of ik er verstandig aan deed om het uit te brengen. Natuurlijk hebben we vrijheid van meningsuiting, maar als ik iets niet wil uitbrengen, dan is dat ook vrijheid, toch?”

Quintis Ristie

De goedlachse cabaretier Quintis Ristie presenteert voor de tweede keer Bevrijdingsfestival. Ook hij hecht grote waarde aan vrijheid. “Voor mij is vrij zijn, als ik overal kan zijn wie ik ben of wie ik wil zijn. Niet beperkt worden in mijn doen en laten. Geen dingen doen die ik verplicht moet doen. Maar het is wel heel belangrijk dat iedereen respect voor elkaar heeft. En empathie.”

Daarnaast is Quintis zich er erg van bewust dat de voorouders een grote rol hebben gespeeld in de vrijheid die wij nu hebben. “Zij hebben weten te realiseren hoe wij nu kunnen leven en wonen. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.”