Eigenlijk, hè. Eigenlijk moet hier helemaal niet over geschreven worden. Want de Toksjoo op Zuid is een kleine, knusse huiskamertalkshow waarvan je hoopt dat hij nooit door zijn hoeven zakt vanwege te grote populariteit. Het maandelijkse live praatprogramma van Joop van der Hor en Roel Pot is zo’n prachtige parel omdat het kleinschalig en laagdrempelig is. Hier is iedereen welkom, of je nou komt luisteren, je verhaal wil doen of je act gaat opvoeren.
De heren kennen elkaar al uit de tijd dat Van der Hor nog politieagent op Zuid was. “Ik mocht Roel af en toe inhuren als we iets geks wilden doen. Dan improviseerden we de boel bij elkaar en hadden we de grootste lol.” Pot had in die tijd een eigen talkshow in theater Islemunda die stopgezet werd: “Joop was aanwezig bij de laatste aflevering en we zeiden: zullen we samen doorgaan? We spraken af in grand-café Champs-Elysees bij Zuidplein om hier verder over te praten. Eigenaar Danny Hoogendijk hoorde ons over mogelijke locaties en vroeg of we het bij hem wilden organiseren. We keken de zaak eens rond en antwoordden: doen we.”
Laagdrempelig
Een gratis locatie, twee mannen met improviseren als handelsmerk; de Toksjoo op Zuid was geboren. “Na twee edities hadden we een vast publiek”, stelt Van der Hor. “Dat komt omdat het laagdrempelig is. Iedereen is welkom, je hoeft geen entree te betalen en je zit op gelijke hoogte met ons, omdat er geen podium is. Soms zat er twintig man, soms meer dan zestig. Dan was de tent te klein en stonden ze buiten op de stoep.”
“De eerste fout die ik maakte, was dat ik de boel wilde structureren”, glimlacht Van der Hor. “Dan had ik teksten uitgeschreven en alles. Wat er in het echt gebeurde, berustte louter op toevalligheid en had niets te maken met mijn voorbereidingen.” Hij is er dus maar snel mee gestopt en heeft de chaos die hun Toksjoo zo karakteriseert omarmd.
Ze hadden verder ook geen hoger doel. “Ja, een gezicht geven aan de dingen die op Zuid gebeuren”, stelt Pot. “De stadsmedia richten zich op de andere oever. Wij hebben Zuid. We brengen ons publiek in contact met dingen waar ze normaal gesproken niet zomaar mee in aanraking komen. Artiesten die in Theater Zuidplein optreden en de bakker op de hoek.” Van der Hor vult aan: “En soms heb je iets echt bijzonders. Lee Towers die kwam optreden, bijvoorbeeld. De mensen in ons publiek hebben niet de financiële ruimte om voor 75 euro naar Ahoy te gaan. Bij ons kregen ze een gratis concert. Dat is onze kracht.”
Plek voor iedereen
Een andere kracht van de Toksjoo: iedereen is welkom om zijn verhaal te komen doen of zijn act op te voeren. “Kom maar aanwaaien”, stelt Van der Hor simpel. “Zo leest Bea Bambara elke keer een erotisch verhaal voor dat ze zelf geschreven heeft. Mensen komen vragen of ze bij ons een podium mogen krijgen en dat regelen we altijd.”
Pot begint te stralen: “Kijk naar Joey, de zanger die er geen klap van kan en bij elke talentenjacht op tv de blooperuitzending haalt, maar bij ons blijft optreden.” Onze aanpak spreekt mensen aan, gaat Van der Hor verder: “Wij bieden een warm bad. Het is grof met een gouden randje, we gaan net niet over de schreef en het is altijd net een tikkie onhandig.”
Rots in de branding
De persoon die de boel altijd bij elkaar houdt, is Sandy Struijs. “Onze rots in de branding. Zij zingt elke editie een lied, vaak speciaal geschreven voor die avond. Het is als de oude revue, waar mensen op aanhaken als ze zin hebben.” Moet dat dan ooit anders? Wellicht groter? Wie weet een keer, twijfelen ze. “Vier keer per jaar een echte talkshow in de huiskamer van Theater Zuidplein, zou wel leuk zijn”, mijmert Pot. “Maar alleen als extraatje. Onze normale edities, zou ik niet willen missen.”
Met de nieuwbouw van het zwembad verhuisde de Toksjoo van de Champs-Elysee, dat afgebroken werd, naar bar-kitchen Lisa, de zaak die Danny en zijn zakenpartner Ghislaine opbouwden en die zij runt na zijn tragische overlijden. Het moge duidelijk zijn: dit is de stek waar hun Toksjoo hoort. Op een enkele editie na, gaan ze in ieder geval niet structureel naar Noord. Pot: “Wij zijn van Zuid. Onze stijl past hier. Dat moet je niet willen veranderen.”
